Ps 102

KSIĘGA CZWARTA
PSALM 102(101)*
Prośby wygnańca
1 Modlitwa trapionego, który znękany wypowiada przed Panem swą udrękę.
2 Panie, słuchaj modlitwy mojej,
a wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie!
3 Nie kryj przede mną swego oblicza*
w dniu utrapienia mojego!
Nakłoń ku mnie Twego ucha:
w dniu, w którym Cię wołam, szybko mnie wysłuchaj!

4 * Dni bowiem moje jak dym znikają,
a kości moje płoną jak w ogniu.
5 Moje serce wysycha spalona jak trawa,
zapominam nawet o spożyciu chleba.
6 Od głosu mojego jęku
moje kości przywarły do skóry.
7 * Jestem podobny do kawki na pustyni,
stałem się jak sowa w ruinach.
8 Czuwam i jestem jak ptak
samotny na dachu.
9 Każdego dnia znieważają mnie moi wrogowie,
srożąc się na mnie przeklinają moim imieniem*.
10 Albowiem jak chleb jadam popiół
i z płaczem mieszam mój napój*,
11 na skutek oburzenia Twego i zapalczywości,
boś Ty mnie podniósł i obalił*.
12 Dni moje są podobne do wydłużonego cienia*,
a ja usycham jak trawa.

13 Ty zaś, o Panie, na wieki zasiadasz na tronie,
a imię Twoje [trwa] przez wszystkie pokolenia*.
14 Powstaniesz i okażesz litość Syjonowi,
bo czas już, byś się nad nim zmiłował,
<bo nadeszła godzina>*.
15 Twoi bowiem słudzy miłują jego kamienie
i użalają się nad jego gruzami*.
16 Narody będą się bały imienia Pańskiego,
i wszyscy królowie ziemi - Twej chwały,
17 bo Pan odbuduje Syjon
i ukaże się w swej chwale,
18 przychyli się ku modlitwie opuszczonych
i nie odrzuci ich modłów.
19 Należy to spisać dla pokolenia, co przyjdzie*,
a lud, który zostanie stworzony, niech wychwala Pana!
20 Bo Pan wejrzał z wysokiego przybytku swojego,
popatrzył z nieba na ziemię,
21 aby usłyszeć jęki pojmanych,
aby skazanych na śmierć uwolnić,
22 by imię Pańskie głoszono na Syjonie
i Jego chwałę w Jeruzalem,
23 kiedy zgromadzą się razem narody
i królestwa, by służyć Panu*.

24 Siła moja w drodze ustała,
dni moje uległy skróceniu*.
25 Mówię: Boże mój,
nie zabieraj mnie w połowie moich dni: Twoje lata trwają poprzez wszystkie pokolenia.
26 * Ty niegdyś założyłeś ziemię
i niebo jest dziełem rąk Twoich.
27 Przeminą one, Ty zaś pozostaniesz.
I całe one jak szata się zestarzeją:
Ty zmieniasz je jak odzienie i ulegają zmianie,
28 Ty zaś jesteś zawsze ten sam
i lata Twoje nie mają końca.
29 Synowie Twoich sług będą mogli osiąść na stałe
i potomstwo ich będzie trwało wobec Ciebie.



Przypisy

102,1 - Ps 102 Indywidualna lamentacja z elementami hymnodycznymi (13.26nn) i prorockimi (14-23.29).
102,3 - Ukrycie oblicza oznacza niełaskę u Pana.
102,4 - Szereg obrazów wskazujących na wewnętrzną udrękę Psalmisty (por. Ps 37[36],20; Ps 22[21],16; Ps 109[108],24).
102,7 - Obraz zupełnego osamotnienia i opuszczenia. Sowa - ptakiem nieczystym (Kpł 11,16n).
102,9 - Życzą sobie nawzajem złego, używając imienia nieszczęśliwego jako symbolu kary i nieszczęścia (por. Iz 65,15).
102,10 - Por. Ps 42[41],4.
102,11 - Jaskrawe porównanie kary Bożej do huraganu, który najpierw podnosi z ziemi, by następnie cisnąć o nią porwane przedmioty czy nawet osoby.
102,12 - Por. Ps 109[108],23.
102,13 - Por. Lm 5,19.
102,14 - Por. Iz 49,15; Iz 59,20; Jr 30,17n.
102,15 - Aluzja do okresu niewoli, gdy świątynia leżała w gruzach i była celem pielgrzymek żałobnych (por. np. Jr 41,5).
102,19 - Por. Iz 8,1-4; Iz 30,8; Jr 30,2.
102,23 - Zapowiedź nawrócenia wszystkich narodów w okresie eschatologicznym (por. Ps 22[21],28; Iz 2,2n; Iz 60,3-11; Mi 7,12; Za 14,16).
102,24 - Tekst poprawiony.
102,26 - Hbr 1,10-12 przytacza słowa tego psalmu, podkreślając boskość, wszechmoc i wieczność Chrystusa, Syna Bożego. Są one w Jezusie doskonałym odzwierciedleniem Ojca Niebieskiego.

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

Księga Psalmów

Ps

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

Apostolat Margaretka

Apostolat Margaretka